بیوه
بیوه(ثیب) در مقابل دوشیزه به زنیکه ازدواج کرده و پس از دخول (آمیزش) از همسرش جدا شده و یا شوهرش مرده است، گفته می‌شود.
کاربرد فقهی
عنوان بیوه در فقه، موضوع پاره‌ای احکام شرعی قرار گرفته است ودر باب تجارت و نکاح از آن، سخن رفته است.
ملاک بیوه بودن
در اینكه ملاك بیوه بودن زن چیست، اختلاف است.
الف) آیا ملاك، تنها دخول است؟ در نتیجه زنیکه شوهرکرده لیكن پیش از دخول از اوجدا شده ملحق به دوشیزه است نه بیوه ودختریکه از راه نامشروع یا وطی به شبهه، با مرد، آمیزش جنسی داشته، ملحق به بیوه است هرچند شوهر نكرده باشد.
ب) یا ملاك، تحقّق دخول از طریق شرعی است؟ بنابراین در موارد دخول از راه نامشروع یا وطی به شبهه، زن ملحق به دوشیزه خواهد بود نه بیوه .
ج) یا ملاك، ازدواج است؟ بنابراین، زنیکه شوهرکرده است بیوه به شمار می‌رود هرچند دخول، صورت نگرفته باشد.
ولی زن بیوه در ازدواج
بر بیوه ی بالغ و رشید کسی ولایت ندارد؛ بنابراین وی می‌تواند بدون اذن پدر و جدّ پدری ازدواج کند هرچند مستحب است از پدر یا جدّ پدری ودر صورت نبود آن دو، از برادر بزرگ تر، اذن بگیرد.
احکام زن بیوه
۱.زن بیوه مراتب رضایت خود را برای ازدواج باید با سخن گفتن اعلام نماید و سکوت کفایت نمی‌كند مگر آنكه سكوت وی با قرائتی همراه باشدکه بر رضایت قطعی او دلالت کند.
۲. مرد متأهّل اگر با زنی بیوه ازدواج کند، زن یاد شده بنابر مشهور در آغاز ازدواج به مدّت سه شب حقّ همخوابی دارد.
۳.اگرکسی کنیز بیوه‌ای بخرد واورا باردارکند، سپس معلوم شودکه مالک کنیز، شخصی دیگر غیر از فروشنده بوده است، بنابر مشهور باید یك بیستم بها یکنیز را به مالكش بپردازد.
۴. بیوه بودن در کنیز به قول مشهور، عیب به شمار نمی‌رود. بنابراین اگرکسی کنیزی را بدون شرط باکره یا بیوه بودن بخرد سپس معلوم شودکه بیوه بوده است، نه حقّ فسخ معامله را دارد ونه حقّ گرفتن ارش (ما به التفاوت قیمت باكره وبیوه) را.
منبع:ویکی فقه
لطفا صبر کنید ...